پرش به محتوا

هسته (دنباله‌دار)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هستهٔ دنباله‌دار تمپل ۱.
سطح هستهٔ دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو از دیدگاه روزتا، از فاصله ۱۰ کیلومتری

هسته، بخش جامد و مرکزی یک دنباله‌دار است، که گاهی یک گلولهٔ برفی کثیف یا توپ‌زبالهٔ یخی نامیده می‌شود. اجزای هستهٔ یک دنباله‌دار از سنگ، گرد و غبار و گازهای منجمد تشکیل شده‌است. هنگامی که توسط خورشید گرم شود، گازها متصاعد (تصعید) می‌شوند و جوّی در اطراف هسته تولید می‌کنند که کما نامیده می‌شود. نیرویی که توسط باد خورشیدی و فشار تابش خورشید بر کما وارد می‌شود دم بسیار بزرگی؛ در سمتِ دور از خورشیدِ هسته، تشکیل می‌دهد. سپیدایی هستهٔ دنباله‌دار معمولاً بازتابی در حدود ۰٫۰۴.[۱] است که این تیره‌تر از زغال سنگ است، و می‌توان گفت که پوششی از گرد و غبار سبب ایجاد این تیرگی هسته می‌شود.[۲] نتیجه‌گیری‌های برگرفته از روزتا و فیله نشان می‌دهد که هستهٔ ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو دارای هیچ‌گونه میدان مغناطیسی نیست، که نشانهٔ آن است که ویژگی مغناطیسی نقش چندانی در شکل گیری اولیهٔ خرده‌سیاره‌ها نداشته‌است.[۳][۴] علاوه بر این، طیف نگار آلیس در روزتا مشخص کرد که الکترون‌های تولید شده (در محدودهٔ ۱ کیلومتری (۰٫۶۲ مایل) بالاتر از دنباله‌دار) در اثر فوتویونش مولکول‌های آب توسط تابش خورشیدی تولید می‌شوند، و نه از فوتون‌های آمده از خورشید، آن‌گونه که قبلاً تصور شده‌بود، مسئول تخریب آب و مولکول دی اکسید کربن رها شده از دنباله‌دار به کما باشند.[۵][۶]

ساختار

[ویرایش]

برگرفته از بررسی‌های روزتا و فیله، در دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو، ممکن است مقداری از بخار آبِ به وجودآمده از هسته فرار کند، اما ۸۰ درصد از آن در زیر لایهٔ سطحی دوباره منجمد می‌گردند.[۷] این مشاهده نشان می‌دهد که لایه‌های نازک غنی از یخ نزدیک به سطح ممکن است به این ترتیب بخشی از فعالیت‌های مؤثر دنباله‌دارها و تکامل باشد، که لزوماً چنین لایه‌بندی جهانی در اوایل تاریخ شکل گیری دنباله‌دارها نمی‌توانسته رخ دهد.[۷][۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Robert Roy Britt (29 نوامبر 2001). "Comet Borrelly Puzzle: Darkest Object in the Solar System". Space.com. Retrieved 26 October 2008.
  2. "ESA Science & Technology: Halley". ESA. 10 مارس 2006. Retrieved 22 February 2009.
  3. Bauer, Markus (14 آوریل 2015). "Rosetta and Philae Find Comet Not Magnetised". European Space Agency. Retrieved 14 April 2015.
  4. Schiermeier, Quirin (14 آوریل 2015). "Rosetta's comet has no magnetic field". Nature. doi:10.1038/nature.2015.17327.
  5. Agle, DC; Brown, Dwayne; Fohn, Joe; Bauer, Markus (2 ژوئن 2015). "NASA Instrument on Rosetta Makes Comet Atmosphere Discovery". NASA. Retrieved 2 June 2015.
  6. Feldman, Paul D.; A'Hearn, Michael F.; Bertaux, Jean-Loup; Feaga, Lori M.; Parker, Joel Wm.; et al. (2 ژوئن 2015). "Measurements of the near-nucleus coma of comet 67P/Churyumov-Gerasimenko with the Alice far-ultraviolet spectrograph on Rosetta" (PDF). Astronomy and Astrophysics. 583: A8. arXiv:1506.01203. Bibcode:2015A&A...583A...8F. doi:10.1051/0004-6361/201525925.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Filacchione, Gianrico; Capaccioni, Fabrizio; Taylor, Matt; Bauer, Markus (13 ژانویه 2016). "Exposed ice on Rosetta's comet confirmed as water" (Press release). European Space Agency. Archived from the original on 18 January 2016. Retrieved 14 January 2016.
  8. Filacchione, G.; de Sanctis, M. C.; Capaccioni, F.; Raponi, A.; Tosi, F.; et al. (13 ژانویه 2016). "Exposed water ice on the nucleus of comet 67P/Churyumov–Gerasimenko". Nature. Bibcode:2016Natur.529..368F. doi:10.1038/nature16190.

پیوند به بیرون

[ویرایش]